Zachód słońca w Makarskiej i spacer ścieżką miłości

11.1.17

Zachód słońca w Makarskiej i spacer ścieżką miłości

W związku z tym, że na zewnątrz jest nadal zimno, mroźno i niezbyt przyjemnie, a w najbliższych tygodniach nie zanosi się raczej na przyjście upragnionej przez wszystkich wiosny - dzisiaj po raz kolejny chciałabym zabrać Was do moich ciepłych, letnich wspomnień.
Przypuszczam, że każdy z nas ma  na Ziemi takie miejsca - dalsze lub bliższe, do których zawsze chętnie wraca w swoich sentymentalnych podróżach.

Nie inaczej jest w moim przypadku. 
Może wynika to z faktu, że podróżując po  Chorwacji po raz pierwszy, to właśnie w tym miasteczku zarzuciliśmy naszą kotwicę. A może jest jakaś inna przyczyna ... sama nie wiem. Po prostu lubię to miejsce i już.

W mieście tym nie ma jakichś szczególnie monumentalnych zabytków, a jego historia nie jest również zbyt spektakularna, ale mimo wszystko Makarska posiada niewątpliwie jeden mocny atut - otóż można w niej  poczuć prawdziwy klimat   bałkańskiego ducha. 
Jest tylko jeden warunek. 

Żeby spokojnie, bez  zbędnego pośpiechu delektować się każdą chwilą oraz bez obawy o to, że o godzinie 10.00 rano wszystkie miejsca na plaży będą już zajęte  - trzeba tutaj przyjeżdżać  poza sezonem.

Podobno w sezonie pobyt w tym kurorcie  to zło konieczne i istny koszmar - szczególnie dla ludzi ceniących sobie spokój i swobodne przemieszczanie się.
My po raz pierwszy smakowaliśmy Makarską w październiku 2012 r. i wywieźliśmy stąd  bardzo miłe wspomnienia.

Nie wyobrażałam sobie zatem, żeby mieszkając obecnie w sąsiedniej miejscowości o nazwie  Baśka Voda /tutaj/ - nie wpaść do tego miasteczka chociażby na krótką chwilę.
Postanowiliśmy zrobić to wieczorową porą, kiedy słoneczko chowało się już za horyzont, cudownie oświetlając pobliski port oraz  całą okolicę.
Dosyć już pisania i zapraszam Was na romantyczny spacer po trasie, którą będąc w Makarskiej przemierzałam prawie codziennie. 

Port między górami Biokovo,  a lśniącymi wodami Adriatyku wygląda niezwykle uroczo

Chodzi oczywiście o ścieżkę miłości położoną u podnóża półwyspu św. Piotra, którego ogromna postać dzierżąca w dłoni wielki klucz - stoi na samym szczycie skały sprawując pieczę nad wszystkimi, przybywającymi w to miejsce zakochanymi:)
A najlepszym dowodem na to, że  miłość niejedno ma imię i dotyczy każdego z nas -  niezależnie od przynależności rasowej oraz narodowościowej, są tysiące kłódek zawieszonych wzdłuż całej alei spacerowej. 
Gdyby jednak ktoś zapomniał przywieźć ze sobą własną kłódeczkę z kluczykiem pasującym do serca ukochanej osoby - może się w ten gadżet zaopatrzyć na miejscu. 

Tuż obok znajduje się maleńki sklepik pt. "Love lock".

 

Mały Piotr u stóp Dużego Piotra:)

 

Jak widać na załączonych obrazkach - prym w miłości wiodą Polacy:)

Oj, chyba serce do którego należy ten klucz było bardzo oporne:)

Nie tylko my podziwiamy słońce zachodzące nad Adriatykiem

Na szczycie wzgórza wznosi  się  mały kościółek św. Piotra

Ten układ postaci nie był wyreżyserowany:)

  
Któraż  z nas kobiet - mężczyzn też oczywiście takich znam:) nie lubi romantycznych spacerów, połączonych z pięknymi zachodami słońca w niezwykle nastrojowych okolicznościach? 
Przypuszczam, że większość z nas lubi takie momenty - prawda:)

Kiedy obeszliśmy miłosny półwysep dookoła - słońce już zupełnie schowało się za horyzontem, a w powietrzu  unosił się intensywny zapach lawendy, no i oczywiście romantyzmu w czystej postaci:)
No cóż, w końcu nazwa do czegoś zobowiązuje,  a czar miłości działa tutaj pewnie ze zdwojoną siłą ...:)

"Carpe diem"

 I tym optymistycznym akcentem 

kończę dzisiejszy post przesyłając do Was

moc serdeczności:)

Makarska, wrzesień 2016