Poczuć się jak Alicja w krainie czarów - Pałac Pena w Sintrze

3.4.19

Poczuć się jak Alicja w krainie czarów - Pałac Pena w Sintrze

„Jeśli zrezygnujesz z jedzenia, zignorujesz zwyczaje, będziesz bać się religii i unikał ludzi, 

- lepiej będzie dla Ciebie,  jeśli zostaniesz w domu.”

James Michener

Bawaria miała króla Ludwika Szalonego wraz ze swoimi oryginalnymi, pełnymi sprzeczności zamkami /tutaj/  - ale Portugalia również może  poszczycić się intrygującym obiektem, wzniesionym w Sintrze przez kuzyna bawarskiego władcy - księcia Saksonii Ferdynanda II Koburga - zwanego często "królem artystą".
W roku 1836 poślubił on - teraz uwaga:  Maríę da Glória Joana Carlota Leopoldina da Cruz Francisca Xavier de Paula Isidora Micaela Gabriela Rafaela Gonzaga - czyli najprościej rzecz ujmując królową Portugalii Marię II. 
Ferdynand współrządził z nią jako "małżonek królowej" (tytuł króla został mu nadany, zgodnie z portugalskim zwyczajem, dopiero po narodzinach pierwszego potomka). 
Maria i Ferdynand mieli jedenaścioro dzieci!!!
Lekarze ciągle ją ostrzegali przed niebezpieczeństwami związanymi z wyczerpującym wielokrotnym macierzyństwem. Królowa lekceważyła jednak te ostrzeżenia, podobnie jak jej matka - mówiąc: „Jeśli umrę, umrę na swym stanowisku”. 
Tak też się stało - w 1853 Maria zmarła w Lizbonie w czasie kolejnego porodu, wydając na świat swoje jedenaste dziecko – księcia Eugeniusza.
Mimo, że Maria była oficjalną głową państwa, Ferdynand był zawsze obecnym i aktywnym politykiem oraz głównym doradcą monarchini. Samodzielnie, jako regent  sprawował rządy kilkakrotnie m.in.  podczas ciąży królowej, a potem przez dwa lata po jej śmierci.
W 1869 Ferdynand II ożenił się powtórnie ze śpiewaczką operową Elizą Hensler, której nadano tytuł hrabiny Edla i  to właśnie specjalnie dla niej  postanowił wybudować w Sintrze  pałac znany jako Palacio Nacional da Pena. Pałac odziedziczył swoją nazwę po znajdującej się tu wcześniej kaplicy  Matki Boskiej - Nossa Senhora da Pena. 
Ferdynand miał z Elizą córkę o imieniu Alicja. Cóż za zbieg okoliczności? Przypuszczam, że  dla małej księżniczki bajkowy pałac wraz ogromnym parkiem stanowił swoistą krainę czarów. 
W końcu nie bez przyczyny Jury konkursu European Best Destination zdecydowało, że najpiękniejszym zamkiem w Europie jest właśnie Palacio Nacional da Pena w Sintrze, będącej  niegdyś miejscem wypoczynku królów, a obecnie urzekającej licznymi pałacami i rezydencjami, położonymi wśród lasów na wzgórzach, skąd rozpościerają się przepiękne widoki na okolicę.  
Pałac Pena wygląda tak, jakby był zawieszony w powietrzu. Naprawdę niesamowite miejsce, w którym można odnieść wrażenie, że  wpada się do głębokiej studni  i ląduje  w świecie fikcji /ewentualnie parku rozrywki/ - a bajkowej atmosferze tego miejsca sprzyjają pojawiające się od czasu do czasu mgły. Rzeczywiście kiedy podchodzimy pod jego mury - aura tajemniczości jest wprost namacalna:)

Pałac Pena w pełnej krasie - zdj. internet

Ze względu na swoje położenie budowla widoczna jest z odległości wielu kilometrów - oczywiście pod warunkiem, że nie zasnuwa jej wyżej wspomniana mgła, jak miało to miejsce w naszym przypadku:)
Jak dojechać do Pałacu Pena:
Z centrum Sintry kursują autobusy. Przystanek  znajduje się obok budynku Informacji Turystycznej, w pobliżu Pałacu Narodowego.
Koszt 5 euro za osobę w jedną stronę /niestety strasznie drogo/. 
Jeśli ktoś wybiera opcję pieszej wędrówki - podobno w górę idzie się około 1,5 godziny, ale schodzi znacznie krócej. Przypuszczam, że mnie zajęłoby to co najmniej drugie tyle:) 
Niezależnie od tego czy jedziecie autobusem, czy idziecie pieszo - na trasie znajduje się kolejna atrakcja  Sintry - Zamek Maurów do której koniecznie należy zajrzeć.  
Jest nią XI-wieczna siedziba wzniesiona przez Maurów. Co prawda pozostały po niej tylko ruiny, ale warto się tam wspiąć, chociażby ze względu  na cudne widoki.
Niestety z powodu późnej godziny /czynne do 18.00/ nie zdążyliśmy tam dotrzeć z wizytą, czego  bardzo żałuję.
A teraz zapraszam Was do przekroczenia bramy i spaceru po niezbyt dużym dziedzińcu oraz dość gustownie urządzonych pokojach znajdujących się w Pałacu Pena:)

Architektem odpowiedzialnym za budowę pałacu był Wilhelm Ludwig von Eschwege - człowiek który nigdy nie odebrał należytego wykształcenia w dziedzinie jaką przyszło mu się zająć. Był geologiem, właścicielem i zarządcą hut oraz wojskowym. 
Często jednak podróżował po świecie i być może ten fakt w połączeniu z otwartym umysłem na wszelkie nowinki technologiczne sprawiły, że ze swego zadania wywiązał się całkiem nieźle. Chaotyczna konstrukcja budowli stanowi wypadkową gustu architekta - amatora oraz samego króla Ferdynanda, który często osobiście korygował plany i dodawał swoje pomysły. 
Trudno określić jakiś konkretny styl architektoniczny w jakim został wzniesiony Pałac Pena. Powiedziałabym, że jest jest to wypadkowa kilku epok - począwszy od gotyku, a skończywszy na stylu neomanuelińskim. 
Ozdobą wnętrz są kafelki, liczne płaskorzeźby smoków i głów z wystawionymi językami. W Sali Arabskiej można podziwiać orientalne freski, a w Sali Balowej rzeźby Maurów w turbanach, którzy podtrzymują ogromne świeczniki. Mnie osobiście najbardziej spodobał się dziedziniec pałacu, wyłożony płytkami azulejos, jadalnia z pięknie nakrytym stołem /od razu zrobiłam się głodna/ oraz Sala Balowa.
Niesamowite wrażenie robi groźnie wyglądająca rzeźba Trytona - pół człowieka, pół ryby  - strzegąca bogato zdobionego wejścia prowadzącego na pałacowy dziedziniec.

Ferdynand II Koburg tak bardzo ukochał swoją drugą żonę - Elizę, że zapisał jej w testamencie Pałac Pena wraz z  Zamkiem Maurów.  Po jego śmierci rodzina królewska chcąc odzyskać owe budowle musiała zapłacić Elizie 410 milionów rei! 

Zakochany władca nie zapomniał również o miejscu, w którym mógłby odpocząć od trudów sprawowania władzy. W tym calu nakazał urządzić pałacowy park. Założenie przypomina bardziej las niż typowy park. Dzięki specyficznemu klimatowi w Sintrze rosnąc tutaj takie gatunki jak : cyprysik Lawsona, miłorząb chiński czy kryptomeria japońska.

Park jest olbrzymi i zajmuje  niemal 200- hektarową powierzchnię. Teren jest bardzo zróżnicowany i nierówny - pełno w nim wzniesień oraz krętych ścieżek. Jest idealnym miejscem do pieszych wędrówek, a miłośnicy natury na pewno docenią różnorodność występującej tu roślinności. 

Ogrody odgrywały istotną rolę w estetyce przestrzennej doby romantyzmu dlatego pośród drzew i kwiatów znajdziemy urocze strumyczki, altanki, jeziorka i rzeźby.

My niestety nie poświęciliśmy na spacerowanie po parku zbyt wiele czasu, ponieważ zrobiło się strasznie późno, a pogoda również zaczynała się psuć.  Trafiliśmy akurat na czas kwitnienia  kamelii, więc moim zachwytom nie było końca. Obsypane różnokolorowym kwiecień krzewy, jak najbardziej zasługują  na to, żeby zyskać  miano królewskich kwiatów. 

Moi Drodzy jeśli przyjedziecie do Lizbony nie zapomnijcie odwiedzić Sintry - miejsca, które kiedyś ukochali  królowie, a teraz oblegają  turyści z całego świata. Ale czy należy się temu dziwić? Absolutnie nie:):)

 

Przesyłam do Was kwiatuszek kamelii

z najlepszymi, wiosennymi życzeniami:)

Portugalia - Sintra, marzec 2019