Pewien leniwy, grecki poranek w klimatycznej Arnei

9.11.18

Pewien leniwy, grecki poranek w klimatycznej Arnei

"Musisz wiedzieć kiedy być leniwą.

Jest to forma sztuki, która przynosi korzyści wszystkim 

jeśli się ją prawidłowo stosuje"

N. Sparks 

Nie po raz pierwszy piszę, że bardzo lubię podróżować, poznawać nowe miejsca oraz ludzi. Uwielbiam również zwiedzać wszelkiego rodzaju zabytki i gdziekolwiek się udaję zawsze staram się jak najwięcej zobaczyć i poznać - bo przecież istnieje  w pełni uzasadniona obawa, że ponownie  w to samo miejsce nie wrócę, chociaż ... ja oczywiście mam całą listę miejsc, które skradły moje serce i do których wróciłabym chętnie po raz kolejny:)
Czasem zdarza się, że grafik podróży jest  bardzo napięty, a po całodziennym maratonie nogi odmawiają posłuszeństwa:) Tak było w przypadku Florencji. 
Praktycznie od rana do wieczora biegaliśmy  po mieście, żeby potem "zapaść na syndrom Sthendala" /tutaj/.  Wiecie jak to jest gdy człowiek ma mało czasu, a chce zobaczyć jak najwięcej.

Jednak są  w moim życiu również takie momenty,  kiedy czas płynie sobie, a ja robię swoje, nie muszę nerwowo spoglądać na zegarek i chętnie uprawiam tę formę sztuki, o której wspomina Sparks. I wiecie co? Uwielbiam ten "stan". 
Pewnie Wam też się  to czasem zdarza?
Są też  na Ziemi takie miejsca, gdzie wystarczy po prostu być ... siedzieć, nic nie robić - no może za wyjątkiem podniesienia od czasu do czasu  filiżanki z kawą, żeby po paru łykach ponownie zapaść w błogie lenistwo. Oczywiście wiecie o czym mówię?:):)

Właśnie dzisiaj docieramy do takiego miejsca. 
Już na "dzień dobry" wiem, że Arnea  jest miasteczkiem, które kieruje się własnymi prawami, a czas jest pojęciem względnym:)
Postanowiłam więc dostosować się do reguł w nim panujących i jako wzorowy turysta, absolutnie  nie wychylać przed szereg. Idąc za przykładem rdzennych Greków  - w pełni zaczęłam się z nimi utożsamiać, czyli ... włóczyć się niespiesznie wąskimi uliczkami miasteczka, żeby potem zgodnie z "obowiązującymi zasadami" przysiąść w kafejce, wypić kawusię i pogadać. 
Oj, gadać to oni potrafią. Grecy, podobnie jak Hiszpanie to najbardziej rozgadany naród jaki do tej pory dane mi było poznać. Słowo daję,  Ci ludzie nie marnują ani jednej minuty na milczenie:)
Wracając jednak do Arnei jest to bardzo klimatyczne miasteczko, leżące na Półwyspie Chalcydyckim i oddalone od Salonik o około 70 kilometrów. 
No to chodźmy w końcu na ten spacer ...:):)

A gdzież się podział ten mój Romeo?

Współczesne miasto Arnea powstało prawdopodobnie w XV wieku pod nazwą Liarigovi. W kolejnych stuleciach tworzyło ważny ośrodek wytwarzania stali, zwany Mentemochoria. W roku 1821 zostało spalone podczas antytureckiego powstania. 
Jego dzisiejszy wygląd to efekt odbudowy po tamtejszym kataklizmie. Arnea ma bardzo ładną, tradycyjną zabudowę z pięknie odrestaurowanymi rezydencjami. Znak rozpoznawczy miasteczka to jednorodna architektura, z charakterystycznymi dla tej części świata macedońskimi budynkami o nadwieszanych piętrach. 
Będąc tutaj, koniecznie trzeba pospacerować brukowanymi uliczkami w poszukiwaniu najbardziej fotogenicznych zaułków oraz oryginalnych domów z podwieszanymi, pełnymi uroku drewnianymi balkonami.
Nie znajdziemy tutaj jakichś spektakularnych, czy też sławnych zabytków. W sumie to nawet  za bardzo ich nie szukamy. Skoro ma być leniwie, więc niech od początku do końca tak pozostanie:) I tym właśnie optymistycznym akcentem kończę mój dzisiejszy post. 
Prawda, że trudno w to uwierzyć?:):)

 

Zastanawiam się ilu klientów dziennie ma ten sprzedawca. To raczej hobby, niż ciężka praca:)

Nigdy nie lubiłam oliwek, ale teraz zmieniłam już zdanie:)

Ja też się nigdzie nie spieszę:)

Nie wiem skąd się to u mnie bierze, ale mam dziwną słabość do obskurnych budynków:)

Życzę Wam jak  najwięcej leniwych momentów w ciągu dnia
- bez wyrzutów sumienia, że był on zmarnowany:):) 
Dziękuję bardzo za to, że ze mną jesteście:) 

Grecja - Arnea, wrzesień 2018