Zmiana warty honorowej na hradczańskim Zamku

6.4.18

Zmiana warty honorowej na hradczańskim Zamku

"Gdybym w swoim życiu miał zobaczyć tylko jedno miasto

 na świecie,  z całą pewnością byłaby to Praga"

- powiedział kiedyś pewien turysta 

O tym, że Praga potrafi zauroczyć każdego kto zobaczy ją chociaż raz, nie trzeba nawet przypominać - a im bardziej się ją poznaje tym częściej chciałoby się do niej wracać. Każda część tego magicznego miasta potrafi zaoferować nam coś wyjątkowego. Niezależnie od tego z jakiej perspektywy spojrzymy na  Pragę - ona zawsze wypada korzystnie /szczególnie w obiektywie aparatu/. Nie należy się zatem dziwić, że miasto oprócz całej rzeszy turystów, przyciąga również filmowców, pisarzy, malarzy i innych artystów. 
Praga stanowiła tło m.in. dla takich filmów jak: "Tożsamość Bourn'a", "Olivier Twist", "Amadeusz", "Mission Impossible", "Casiono Royal" oraz "Procesu".

Tutaj urodził się, spędził dzieciństwo oraz młodość Franz Kafka - bez wątpienia jedna z najsłynniejszych postaci związanych z Pragą. Co prawda wielu Czechów uważa, że nie zasługuje on na takie uwielbienie, ponieważ w swojej twórczości przedstawiał bardzo  ponury i pesymistyczny obraz miasta.  Jakkolwiek jest, kafkowskie klimaty kojarzą się z tajemniczością, atmosferą dziwnego snu na granicy sennego koszmaru. W czasach stalinowskich dzieła  tego autora prawie nie pojawiały się na półkach księgarskich. Obecnie Praga oferuje nam mnóstwo miejsc oraz  pamiątek związanych z pisarzem.

Dzisiaj nie będę opowiadać o Franzu Kafce, lecz zabieram Was na Hradczany, skąd rozpościera się przepiękna panorama miasta, która w pewnym momencie skojarzyła mi się nawet z Florencją - być może za sprawą kopuły kościoła św. Mikołaja.

Na Hradczanach wszystko jest możliwe. W jednym momencie stajesz się królem lub królową:)

Dla mieszkańców Czech Hradczany mają takie samo znaczenie jak dla Polaków Wawel. Przez stulecia rezydowali tutaj władcy państwa, a od 1918 r. w zamku praskim swoją siedzibę ma prezydent republiki.

Początki Hradu sięgają 880 roku, kiedy Borzywoj - książę z dynastii Przemyślidów zbudował drewniany gród  otoczony glinianymi wałami. Rozbudową i przekształcaniem kompleksu zajmowali się kolejni władcy - szczególnie Karol IV, Władysław Jagiellończyk oraz Rudolf II. Hradczański zamek zawsze był symbolem władzy państwowej - tu odbywały się koronacje, zaprzysięgano prezydentów. 

W 1939 r. z okien na pierwszym piętrze Hitler ogłosił utworzenie Protektoratu Czech i Moraw. W czasach komunizmu zamek nie był dostępny dla zwykłych obywateli. Stało się to dopiero możliwe po aksamitnej rewolucji. W 1990 r. Vaclav Havel zorganizował na Hradczanach wielką ucztę piwną, zapraszając wszystkich mieszkańców stolicy.

Jedną z głównych atrakcji tego miejsca, która przyciąga rzesze turystów jest zmiana warty, odbywająca się na Pierwszym Dziedzińcu Zamkowym. Strażnicy wymieniają się co godzinę, natomiast w samo południe następuje uroczysta zmiana warty, której towarzyszy wielka parada przy wtórze wojskowej orkiestry. Muszę przyznać, że wygląda to dosyć oryginalnie.   

Podziwiam wartowników stojących w budkach wartowniczych, którzy są całkowicie uodpornieni na natrętnych i wszechobecnych turystów.

Przez cały czas trwania pokazu ludzie przeciskają się i robią zdjęcia, a ich powieka ani drgnie.

Przed wejściem do pałacu prezydenckiego bardzo spodobało mi się wysokie ogrodzenie ozdobione ponadnaturalnej wielkości rzeźbami wykonanymi przez Ignaza Platzera w 1768 r. 

Gigantyczni tytani strzegący bramy wejściowej sprawiają tak ogromne wrażenie, że prawdziwi wartownicy wyglądają przy nich dość mizernie. 

I tak jest codziennie o godzinie 12.00 w południe

Na Hradczanach turyści mogą kursować takimi uroczymi taksówkami

Na Drugim Dziedzińcu Zamkowym znajduje się przepiękna Barokowa Fontanna

Przechodząc na Trzeci Dziedziniec stajemy oko w oko z monumentalnych rozmiarów Katedrą św. Wita, będącej szczególnie cennym zabytkiem architektury gotyckiej. Obecna świątynia to już trzeci kościół w tym miejscu. Pierwszy przybytek pozostawił w 929 r. św. Wacław. Następnie w roku 1060 książę Spitygniew ufundował trójnawową romańską bazylikę, a budowę trzeciej - gotyckiej rozpoczął cesarz Karol IV.

Kamień węgielny położono w 1344 r., ale fundator nie dożył zakończenia dzieła. Przez pierwsze pół wieku prace posuwały się w miarę szybko, ale około 1419 roku po rozpoczęciu wojen husyckich dzieło przerwano, a nieukończony "kaleki" kościół stał się smutnym symbolem złamanego klęską "białogórską" państwa czeskiego. Mimo wszystko przez długie stulecia służył wiernym. Odbywały się w nim koronacje czeskich władców, pogrzeby, wesela oraz chrzciny królewskich dzieci. W świątyni zgromadzono również setki dzieł sztuki.

Po wejściu do wnętrza od razu rzuca się w oczy jej wysokość, a następnie olbrzymie okna z kolorowymi witrażami, z których najpiękniejsze zaprojektował Alfons Mucha.

Przed schodami ołtarzowymi, niemal na środku prezbiterium stoi duży nagrobek w kształcie łoża. Jest to mauzoleum cesarskie, a postacie na nagrobku to Ferdynand I Habsburg, jego żona Anna Jagiellonka oraz ich syn Maksymilian II.

 

Teraz udajemy się w kierunku Ogrodów Królewskich, które są miejscem wypoczynku nie tylko dla turystów, ale przede wszystkim dla mieszkańców Pragi. Możemy stąd również podziwiać Katedrę św. Wita, która na tle nieba bardzo ładnie komponuje się z otoczeniem oraz okrągłą basztę Wieży Prochowej o wysokości 44 metrów. Podobno w tej wieży cesarz Rudolf II umieścił pracownię alchemików próbujących wyprodukować złoto. Pozostałości po ich warsztatach możemy oglądać do dzisiaj.

U jej podnóża od strony ogrodów znajduje się Jeleni Parów. Za czasów Rudolfa II trzymano w nim egzotyczne zwierzęta z pałacowego zwierzyńca.

A tak w ogóle to cesarz Rudolf II był władcą niezwykłym. Królem Czech został mając 23 lata. Był bardzo nieśmiały, ale nie przeszkadzało mu to w propagowaniu nauki, kultury oraz sztuki. Bardzo często na dwór zapraszał artystów. Przypisuje mu się wprowadzenie idei renesansu. Za jego czasów Praga przeżyła swój drugi złoty wiek, stając się również ośrodkiem astronomii, astrologii i alchemii. Przez wiele lat gościli tu światowej sławy astronomowie. Miasto odwiedził również Giordano Bruno, który został spalony na stosie za swoje  poglądy.
Alchemiczne zainteresowania cesarza zaowocowały urządzeniem na Hradczanach laboratoriów, w których pracowano nad otrzymaniem złota z pospolitych metali i szukano kamienia filozoficznego. Podobno słynna Złota Uliczka w Pradze za czasów cesarza Rudolfa II przyciągała wszelkiej maści czarnoksiężników, astrologów, zielarzy, uzdrowicieli, a przede wszystkim alchemików, którzy w swoich mrocznych pracowniach przeprowadzali tajemnicze eksperymenty mające na celu pozyskanie złota.
Mimo iż Rudolf wychowywany był na dworze fanatycznego katolika - Filipa II Hiszpańskiego, okazał się bardzo tolerancyjnym władcą dla wyznawców innych religii. Darzony był sympatią przez braci czeskich, a swoim ministrem finansów uczynił Żyda Mordechaja Maisla.
Być może gdyby Rudolf żył w innych czasach byłby dobrym władcom. Niestety, niespokojne czasy w jakich panował nie sprzyjały takim tolerancyjnym rządom. Zmuszony został do zrzeczenia się korony /1611/ na rzecz swojego brata Macieja, który przejął rządy. Rudolf zmarł wkrótce potem - w 1612 roku. 

 

Bardzo dziękuję za wszystkie pozostawione komentarze 
oraz życzenia świąteczne.
Odwzajemniam się z nawiązką i życzę każdemu z Was tego, 
czego najbardziej potrzebuje:):):)

Czechy, Praga - październik 2017