Okno na Parlament - Wzgórze Zamkowe w Budapeszcie

14.12.17

Okno na Parlament - Wzgórze Zamkowe w Budapeszcie

Moi drodzy, jeśli nie macie nic przeciwko temu - dzisiaj znowu będziemy szczytować i to nie  byle gdzie:) Miejsce jest zaprawdę godne odwiedzenia i podobnie jak z  Góry Gellerta /tutaj/, stąd również rozpościerają się niezapomniane widoki na Budapeszt. 

Szczególnie pięknie prezentuje się okazały gmach Parlamentu, położony po przeciwnej stronie Dunaju.  Kiedy zobaczyłam go z bliska, co tu dużo mówić - oniemiałam z zachwytu. To istny gigant i do tego wszystkiego po prostu  zjawiskowy. Oczywiście pokażę go wkrótce.

Do Wzgórza  Zamkowego docieramy tramwajem /leniuchy/ i od razu kierujemy się w stronę Baszty Rybackiej, mijając po drodze piękny kościół Macieja.  
Nasza wakacyjna eskapada dobiega już końca i w dniu dzisiejszym opuszczamy to miasto, więc  Wzgórze Zamkowe zostawiliśmy sobie na deser.  Nie będę szczegółowo opisywać poszczególnych zabytków znajdujących się tutaj - tym bardziej, że nie zwiedzaliśmy ich od wewnątrz. 
Mam jednak cichą nadzieję, że wrócę wkrótce do tego miasta i nadrobię wszystkie zaległości. A jest ich naprawdę sporo. Budapeszt oferuje bardzo szeroką gamę atrakcji.
Kościół Macieja  jest piękny. Jeśli chodzi o jego  zewnętrzną fasadę,  najbardziej spodobały mi się kolorowe dachówki oraz strzeliste wieżyczki. Swoją nazwę zawdzięcza królowi Maciejowi Korwinowi, dwukrotnie biorącemu w nim ślub. Początek jego powstania datuje się na XIII wiek, kiedy król Bela IV wybudował tę świątynię jako kościół parafialny dla niemieckich mieszczan. 
W roku 1541 po zajęciu Budy przez Turków świątynia została przekształcona w meczet. Turcy zamalowali średniowieczne freski i wywieźli dwa największe kandelabry, które można obecnie oglądać w Hagia Sophia w Stambule. Po odbiciu Budy w 1686 r. meczet ponownie przekształcono w kościół. 
Tuż przed wejściem stoi pomnik św. Stefana - pierwszego króla i patrona Węgier. Siedzi na koniu, trzymając w dłoni krzyż apostolski.

Jeśli chcemy nacieszyć oko piękną panoramą Budapesztu, wystarczy swoje kroki skierować  w stronę Baszty Rybackiej. Można w tym miejscu siedzieć godzinami i najzwyczajniej w świecie wpatrywać się w dal. Niby bez sensu, ale jakże uroczo:)

Jest to neoromańska budowla z początku XX wieku, wzniesiona na pozostałościach murów obronnych. Autorem projektu był Frigyes Schulek, który po ukończeniu przebudowy kościoła Macieja postanowił stworzyć ramę dla wspaniałej panoramy Pesztu. 

Patrząc na efekty jego pracy - artysta z całą pewnością osiągnął zamierzony cel. 

Baszta Rybacka, wraz z otaczającymi ją murami wygląda zachwycająco. Swoją nazwę zawdzięcza cechowi rybaków, który w Średniowieczu miał pod swoją opieką ten właśnie fragment murów obronnych. 

Od ponad wieku miejsce to pozostaje ulubionym zakątkiem budapesztańczyków, no i oczywiście całej rzeszy odwiedzających go turystów - o zakochanych nawet nie wspomnę:)

Idealne miejsce na romantyczne oraz klimatyczne spacery, a może i oświadczyny:)

Po drugiej stronie Dunaju - gigantyczny gmach Parlamentu

Strasznie podobają mi się strzeliste wieżyczki oraz  kolorystyka dachu

Okno na Parlament:)

Zabytkowa kolejka Siklo. Pierwszy raz wyjechała na Górę Zamkową w 1870 roku

Gdy zjechaliśmy w dół miasta - przed nami pojawił się jeden z piękniejszych i bardziej majestatycznych mostów jaki kiedykolwiek widziałam. Być może, to za sprawą dwóch gigantycznych lwów strzegących go po obydwu stronach. 

Most Łańcuchowy, zwany również mostem Szechenyiego stanowił pierwsze stałe połączenie leżących po przeciwnych stronach Dunaju - Budy oraz Pesztu. 

Był jednocześnie pierwszym mostem kamiennym na odcinku rzeki, w granicach ówczesnych Węgier. Prace przy jego budowie rozpoczęto w 1839, a oddano do użytku dziesięć lat później. Most zawdzięcza swoją nazwę węgierskiemu politykowi - hrabi Isvanowi Szechenyiemu, który był jego pomysłodawcą, natomiast sfinansowaniem przedsięwzięcia zajął się baron Gyorgy Sina.

Uroczyste podwieszenie łańcucha zaplanowano na 1848 rok. Łańcuch spoczywał wtedy na pływającym rusztowaniu, skąd całą operację mogło podziwiać wielu zaproszonych gości, w tym Istvan Szechenyi. Podczas wyciągania łańcucha zerwała się lina na wielokrążku. Spadające tony metalu uderzyły w rusztowania z gośćmi, którzy wpadli do wody. 

Hrabia Szechenyi jako dobry pływak wyszedł z wypadku cało. Nigdy jednak nie przeszedł po moście, ponieważ w dniu jego otwarcia leczył się już w zakładzie neurologicznym w Dobling.

Most został wysadzony przez wycofujące się jednostki Werhmachtu podczas II wojny światowej. Pierwszym przedsięwzięciem po jej zakończeniu stała się jego odbudowa. 

Do użytku oddano go dokładnie w setną rocznicę jego powstania, czyli 20 listopada 1949 roku.

Mimo, iż przejście przez Most Łańcuchowy nie zajmuje zbyt wiele czasu - w moim przypadku wyglądało to troszkę inaczej. A to fotka Parlamentu, a to fotka Wzgórza Zamkowego, statku płynącego po Dunaju, itd., itp.:)

Jeśli kiedykolwiek wrócę do Budapesztu, z całą pewnością odwiedzę ponownie Wzgórze Zamkowe - tym razem przeznaczę na niego zdecydowanie więcej czasu. Ogólnie rzecz biorąc całe miasto jest zachwycające. Przynajmniej ja tak je odbieram i polecam z czystym sumieniem każdemu, kto jeszcze do Budapesztu nie dotarł:)

Widok z mostu na Wzgórze Zamkowe

Dziękuję Wam za to, że mnie odwiedzacie,

komentujecie i że w ogóle jesteście.

Życzę wszystkiego najlepszego

na nadchodzące dni:)

Węgry, Budapeszt - wrzesień 2017