Obiad na balkonie Europy - Nerja

23.3.16

Obiad na balkonie Europy - Nerja

Czy wierzysz w  totalne zauroczenie kimś lub czymś od pierwszego wejrzenia? Nawet jeśli kiedyś byłam dość sceptycznie do tego nastawiona i była to kwestia do ewentualnej dyskusji lub przemyślenia - to w chwili obecnej mówię zdecydowane "tak".

Nerja podbiła moje serce na "dzień dobry".  A co było na "do wiedzenia?". 
Na pożegnanie był pyszny obiad - nie gdzie indziej,  jak na balkonie Europy. 
Zanim jednak opiszę to miejsce chciałabym pokazać Wam kilka zdjęć krajobrazów, jakie towarzyszyły nam w tej podróży. 
Prawda, że pięknie? 
Na dole 22 stopnie i piękne słoneczko, a szczyty Sierra Nevada pokryte są śniegiem. Niesamowity kontrast.

Gdybym miała określić Andaluzję jakimś jednym charakterystycznym słowem, które najbardziej oddawałoby charakter i  specyfikę tego regionu - bez dwóch zdań nazwałabym ją "krainą drzewek oliwnych", które tutaj uprawiane są praktycznie wszędzie.
Nawet w powietrzu unosi się ich specyficzny zapach, a w polach często widać gospodarstwa, które nadzorują i zajmują się "oliwkowym interesem".
Nigdzie na świecie nie rośnie więcej drzewek oliwnych niż w Andaluzji.

Tak naprawdę Nerja nie posiada jakichś szczególnie wartościowych zabytków czy obiektów, które trzeba koniecznie zobaczyć i zwiedzić. 

Przypuszczam, że właśnie ta  jej zwyczajność powoduje, że jest tutaj niezwykle klimatycznie i pięknie.

W zasadzie  wszystkie atrakcje miasta znajdują się w jednym miejscu. I mały ryneczek i uroczy kościółek i śliczna nadmorska promenada, wraz ze słynnym balkonem Europy.

Okolica ta zamieszkana była już bardzo dawno temu. Świadczą o tym malowidła naskalne, znajdujące się w jaskiniach Nerji. Pierwsze ślady ludzi datuje się na ok. 25 tys. lat p.n.e.

Jaskinie są godne uwagi i odwiedzenia. Zostały odkryte zupełnie przypadkiem w 1959 r. przez grupkę przyjaciół szukających nietoperzy. W 2012 r. odkryto malowidła naskalne, przedstawiające zwierzęta. Prawdopodobnie są dziełem neandertalczyków i należą do najstarszych dzieł sztuki w historii ludzkości.

Odbywają się tutaj również koncerty muzyczne, które ze względu na panującą akustykę oraz otoczenie muszą robić niesamowite wrażenie na odbiorcach.

Do niedawna Nerja była spokojną, zwyczajną, leniwą wioską rybacką. Aktualnie - podobnie jak inne miejscowości Wybrzeża Costa del Sol miasto oblegane jest przez turystów.

Rzymianie zwali osadę Detunda, a Arabowie - Narixa /obfita wiosna/, stąd dzisiejsza nazwa.

Produkty rolne i jedwabne z tego rejonu znane były w świecie arabskim.

Obecnie uprawia się tutaj tropikalne, ciepłolubne owoce - m.in papai, mango. 

Okolica nazywana jest również największym zagłębiem uprawy avocado, 

w całej Europie.

Białe domki z ukwieconymi donicami na balkonach, pięknie wybrukowane wąskie ulice i codzienne życie zwyczajnych ludzi - prowadzą nas do miejsca zwanego Balkonem Europy, skąd roztacza się przepiękny widok na góry oraz morze.
 

Ze względu na specyficzne położenie miasta oraz protesty mieszkańców dotyczące zagospodarowania przestrzennego - nie ma tutaj bloków, czy też dużych kompleksów hotelowych. To właśnie sprawia, że w Nerji nie "wieje" typową komercją, lecz jest bardzo "swojsko" i przytulnie.

Ponad wodami morza Śródziemnego rozpościerają się  górskie szczyty - na dole natomiast, w uroczych zatoczkach znajdują się piaszczyste plaże i błękitne, szumiące morze. Czy można sobie lepiej wyobrazić letni wypoczynek?

Balcon de Europa to najbardziej charakterystyczna część miasta, która powstała na miejscu arabskiej fortecy, pochodzącej z IX wieku.

Krótko po trzęsieniu ziemi, które nawiedziło ten rejon Hiszpanii w 1885 roku - do miasta przyjechał król Alfons XII. Wtedy też nadał temu miejscu nazwę Balkon Europy. Królowi chyba bardzo się tutaj spodobało, ponieważ stoi na balkonie do dnia dzisiejszego:)

Król Alfons XII

Spragnieni i głodni - spacerkiem, z balkonu Europy zmierzamy w kierunku  balkonu restauracji, znajdującej się po przeciwnej stronie, tuż nad morskim urwiskiem. Nie ma wyjścia. Obiad w takich okolicznościach po prostu musi smakować:)

Na przystawkę zamawiamy krewetki i ośmiornicę /zaryzykowałam i było to całkiem niezłe/, ale jako danie główne wybrałam jednak sprawdzoną lazanię. No i oczywiście obowiązkowo lampeczka czerwonego, wytrawnego wina. Mój mąż został przy owocach morza.

Z balkonu bardzo fajnie widać przeciwległy brzeg z restauracją, 
w której jemy obiad, natomiast z restauracji rozciąga się panorama balkonu

A to już deser w postaci bitej śmietany i bardzo słodkiego
ciacha z jabłkami i serkiem mascarpone

W centrum miasta stoi uroczy kościółek
El Salvador pochodzący z XVII wieku

Podobno osoby planujące w nim zawrzeć związek małżeński zdążą się zestarzeć - ze względu na bardzo odległe terminy. Kościół ten jest jedną z bardziej pożądanych świątyń w Hiszpanii, w której ludzie chcą sobie powiedzieć sakramentalne "tak".

Nerja znana jest ze wspaniałej pogody. Mikroklimat który tu występuje powoduje, że latem nie jest zbyt gorąco, a zimy praktycznie nie ma. Niemal przez cały rok promienie słońca wdzierają się w każdy zakamarek, turkusowe fale uderzają o brzegi, a wiatr delikatnie szumi w pióropuszach palm. Śmiało można stwierdzić, że wakacje nigdy się tutaj nie kończą. Nawet koty o tym wiedzą. I co Wy na to moi drodzy?  Pewnie tak jak ja, nie mielibyście nic przeciwko wprowadzeniu takiej "aury rozrzewnienia" w naszym kraju?

Nerja słynie również ze swej życzliwości i otwartości w stosunku do wszystkich odwiedzających to miasto.

Więc czy można się dziwić, że kiedy siadam na ławeczce, wygrzewając się w promieniach ciepłego słoneczka - najchętniej chciałabym, żeby ten błogostan trwał w nieskończoność.

Tym bardziej, że nie musimy się nigdzie spieszyć, bo nasz hotel znajduje się tuż za rogiem. Po prostu "chwilo trwaj".

Jutro czeka na nas niesamowita Granada wraz ze wszystkimi swoimi atrakcjami, więc dzień z całą pewnością będzie pełen wrażeń, no i oczywiście intensywnego maszerowania po wszystkich zakamarkach miasta.

Powtarzając zatem znamienne słowa Scarlett O'hary: "Pomyślę o tym jutro" - dzisiaj jestem przecież tutaj i teraz:)

A kiedy wracamy już do naszego hotelu - wychodzimy na dach, żeby   po raz ostatni spojrzeć na Nerję i pożegnać się z nią w promieniach zachodzącego słońca. Jedno jest pewne. Czas spędzony w tym miejscu - z całą pewnością na długo zachowam w swojej pamięci:)

Nerja, 29 luty 2016