Victoria - stolica wyspy Gozo

5.12.18

Victoria - stolica wyspy Gozo

Wyspa Gozo jest bardzo kameralnym, przyjemnym i zielonym miejscem - ciekawym nie tylko ze względu na dużą ilość zabytków, ale też atrakcyjne plaże oraz położone na wzgórzach miasteczka,  mające wiele bezpretensjonalnego uroku.

Dzieje wyspy są bardzo burzliwe - przechodziła na zmianę okresy spustoszenia i prosperity. W czasie panowania tureckiego, prawie wszystkich jej mieszkańców wzięto do niewoli, pozostawiając tylko kilkuset starców.

Komunikacja na Gozo jest bardzo dobrze zorganizowana, a jej centrum stanowi dworzec w Victorii. Miastem łączącym wyspę ze światem jest niewielkie Mgarr, gdzie funkcjonuje główna przystań promowa.

Promy między Maltą i Gozo kursują całą dobę co 45 minut, a koszt biletu to jedynie 2 Euro za osobę. Rejs między wyspami trwa około 20 minut. Tak więc wskakujemy na prom i ruszamy przed siebie:)

Na samym początku odwiedzamy stolicę wyspy Gozo -  Victorię, która początkowo nosiła nazwę Rabat. W roku 1897 z okazji diamentowego jubileuszu brytyjskiej królowej Wiktorii, na wniosek ówczesnego biskupa Pietro Pace - miasto postanowiono nazwać jej imieniem i tak już pozostało do dzisiaj. Gozo, podobnie jak Malta należały do  brytyjskiej korony aż do roku 1964, a wpływy te są widoczne na każdym kroku.

Victoria jest geograficznym, handlowym i administracyjnym centrum wyspy. Działają tutaj urzędy, banki, katedra, szkoły, biblioteki, muza, dwa teatry i sześć konwentów zakonnych z równą liczbą kobiet i mężczyzn zakonników.

Nad miastem wznosi się XVI-wieczna Cytadela przez wieki służąca jako ochrona przed atakami korsarzy i Saracenów. Płaskie wzgórze na jakim się wznosi pełniło funkcje obronne już w epoce brązu. Miejsce to jest głównym punktem orientacyjnym na wyspie oraz jej największą atrakcją turystyczną. Po tzw. Wielkim Oblężeniu w roku 1565  rycerze maltańscy umocnili istniejące zabudowania cytadeli, aby zapewnić schronienie i obronę przed dalszymi tureckimi atakami.
Do roku 1637 ludność Gozo musiała dla własnego bezpieczeństwa spędzać w twierdzy wyznaczoną ilość nocy. W czasach późniejszych ograniczenie to zniesiono, a ludzie zaczęli się osiedlać poza  murami budowli, tworząc miasto Rabat.
Cytadela uległa znacznemu zniszczeniu w trakcie  trzęsienia ziemi  w 1693 roku, lecz od podstaw należało jedynie wybudować wchodzącą w skład kompleksu Katedrę św. Marii. 

W przeszłości Cytadela była domem dla wielu ludzi, ale współcześnie w użyciu pozostaje tylko kilka budynków mieszkalnych wykorzystywanych głównie jako miejsce sprzedaży koronki, pamiątek i lokalnych produktów spożywczych. Oprócz katedry w skład kompleksu wchodzi również stare więzienie oraz muzeum archeologii, natury i folkloru.
Stare Więzienie zostało zbudowane w XVI wieku przez joannitów  i funkcjonowało przez cztery stulecia. Wkrótce po przybyciu na Maltę zaczęli je wykorzystywać rycerze św. Jana /Kawalerowie Maltańscy/ wysyłając do niego niesfornych braci. Lista znanych więźniów jest długa - na jej czele widnieje nazwisko Jeana Parisota de La Valette, późniejszego wielkiego mistrza, osadzonego tutaj w 1538 roku na cztery miesiące, za zaatakowanie człowieka.
Powody dla których więziono ludzi świeckich oraz rycerzy były różne - obejmowały pojedynki, morderstwa i inne, mniej poważne przestępstwa. Skazani odsiadywali kary od kilku miesięcy do nawet 10 lat.  Wapienne ściany cel i korytarzy są pokryte malunkami osadzonych, stanowiącymi największą kolekcję historycznych graffiti w jednym miejscu na Wyspach Maltańskich.

Żółty kamień wapienny, bardzo charakterystyczny dla Malty i Gozo

Z Cytadeli roztaczają się piękne widoki na całą okolicę.

Nie ma szans. Takiego kalibru armata nie wystrzeli:)

W taki sposób kończą niegrzeczne dzieci:)

Katedra św. Marii została zaprojektowana na planie krzyża łacińskiego przez maltańskiego architekta Lorenza Gafę i jest znakomitym przykładem architektury barokowej. Wzniesiono ją w całości z miejscowego kamienia wapiennego.

Budowę w znacznym stopniu sfinansowały rodziny mieszkające na wyspie, co miało być świadectwem ich religijności. Pomimo znacznej ofiarności nie udało się do końca zrealizować projektu Gafy - zabrakło funduszy na ukończenie kopuły. 

Prosta i skromna fasada skrywa bogato zdobione wnętrze. Jedną z głównych atrakcji katedry są malunki Antonia Manuele. Wykonane na płaskim suficie  sprawiają wrażenie jakby zostały zrobione na kopule i są tak przekonujące, że wielu turystów /łącznie ze mną/ nie może uwierzyć, iż budowli nie wieńczy półokrągłe sklepienie. Niestety, w części nawy głównej trwały prace renowacyjne, więc nie mogłam zobaczyć "sufitu" w pełnej krasie. 

Jeśli spuścimy głowę w dół na pewno nie przeoczymy pięknej posadzki, na której w formie mozaik przedstawione zostały różne sceny z życia kościoła.

Drugą atrakcją katedry jest gigantycznych rozmiarów posąg Wniebowstąpienia Marii, sprowadzony z Rzymu w 1897 r. 

Przeszło dwu-metrową figurę Madonny ozdobiono diamentowym naszyjnikiem, paskiem ze złota i srebrnym cokołem, ofiarowanym świątyni przez mieszkańców Gozo, którzy wyemigrowali do Nowego Świata.

Każdego roku 15 sierpnia figura jest obnoszona w procesji po ulicach miasta.

Zaraz za świątynią funkcjonuje muzeum katedralne, gdzie wystawione są naczynia liturgiczne, szaty oraz dokumenty i przedmioty związane z historią diecezji.

Wcinamy szybką przekąskę w pastizzerii i ruszamy w dalszą drogę. Nie tylko turyści, ale również mieszkańcy miasta korzystają z tego typu  jedzonka. Tanio i smacznie:)

 

Życzę Wam dobrych oraz spokojnych dni - a żeby chociaż troszkę 
powiało optymizmem i letnim klimatem

przesyłam dla Was cały krzak pięknie kwitnącej bugenwilli:):)

Wyspa Gozo, Victoria - listopad 2018