O mnie

"Twoje życie będzie takie,  jakim uczynią  je Twoje myśli"
Marcus Aurelius

 

Na Wyspach Karaibskich co prawda nie byłam, ale jeśli tamtejsze plaże  chociaż troszeczkę przypominają te z greckiego  Półwyspu Chalkidiki - jak najbardziej jestem na tak:)
Zanim pojechałam do Grecji dużo o niej czytałam, no i oczywiście posiłkowałam się Waszymi blogami, na których tak pięknie pokazaliście  mi  tę mityczną krainę bogów:)
Zapraszam Was dzisiaj na najpiękniejsze plaże Półwyspu Chalcydyckiego, a konkretnie jego środkowej odnogi, czyli "Sithonii". To właśnie tutaj spędziliśmy większą część  tegorocznego urlopu. 
Półwysep oblewają wody Zatoki Termajskiej oraz Morza Egejskiego, a swoim kształtem przypomina on trójpalczastą dłoń wyciągniętą w morze. 
Palce - przylądki o długości około 40 km każdy, różnią się nazwami, ukształtowaniem powierzchni i charakterem. 

Przylądek Kassandra wysunięty najdalej na zachód jest najmniej górzysty ze wszystkich, dość słabo zalesiony i obfituje w rozległe piaszczyste plaże. Podobno do tej części półwyspu najlepiej pasuje określenie Karaiby Grecji. Powiadają, że jest najbardziej skomercjalizowanym i zatłoczonym  przylądkiem pośród dwóch pozostałych.

Sithonia - to lesiste wzniesienia, strome klify, piaszczyste zatoczki, malownicze widoki i bardzo dużo zieleni w postaci wszędobylskich gajów oliwnych oraz pachnących lasów piniowych.  Wydawało nam się, że właśnie ten "środkowy paluszek" będzie idealnym miejscem na nasz letni wypoczynek. 
A teraz mogę to potwierdzić. Pobyt na Sithonii z całą pewnością na długo pozostanie w mojej pamięci. Powiem więcej - z przyjemnością odwiedziłabym ją raz jeszcze.

Athos to najbardziej tajemniczy i niedostępny przylądek jeśli chodzi o rozwój zaplecza turystycznego. Jest on najdalej wysunięty na wschód, a jego "paznokieć" tworzy skalisty szczyt Świętej Góry Athos /2033 m.n.p.m./. Większą część jego terytorium zajmuje Republika Teokratyczna  państwa mnichów prawosławnych istniejąca od IX wieku
Wyobraźcie sobie, że od dziesięciu wieków na jego teren nie mają wstępu kobiety oraz samice ssaków - za wyjątkiem kur oraz kotek. 
No w końcu coś jeść trzeba i łowić myszy też :)
Jeśli chodzi o mężczyzn - mogą je odwiedzać  w liczbie ograniczonej do 120 Greków dziennie i 10 obcokrajowców za okazaniem odpowiedniej przepustki, którą wyrobić można w Biurze Pielgrzyma w Salonikach.
Jedyną dostępną dla wszystkich opcją pozwalającą obejrzeć słynne monastyry wpisane na listę UNESCO jest rejs statkiem wycieczkowym, m.in. z miejscowości Uranupuli i Ormos Panagias.
Statek nie może podpływać bliżej niż na przepisową odległość 350 metrów od brzegu.


Jak już wcześniej wspomniałam naszą kotwicę zarzuciliśmy na przylądku Sithonia w miejscowości Vourvourou /wiem, wiem - można połamać sobie język/ i muszę stwierdzić, że był to strzał w dziesiątkę. Zieloną i górzystą Sithonię  omywają wody Zatoki Kasandryjskiej oraz zatoki Toroneos, a skoro już jesteśmy w Grecji nie może również zabraknąć mitu opowiadającego dzieje jego powstania.
Przylądek wywodzi swoją nazwę od Sithona, króla Macedonii, który był synem boga morza Posejdona oraz Ossy /bogini wiadomości i plotek/. Jeśli wierzyć mitom miał on piękną córkę  Pallini, o której rękę starało się wielu adoratorów z różnych krain. Żeby ją zdobyć każdy z nich musiał się zmierzyć z Sithonem. Władca był jednak biegły w sztuce walki i Pallini przez długie lata pozostawała panną na wydaniu.
Z biegiem lat Sithonowi coraz trudniej było  pojedynkować się z młodszymi rywalami. Wymyślił więc, że dwaj kolejni stoczą pojedynek między sobą. Tak się stało i wkrótce naprzeciwko siebie mieli stanąć Kleitos i Dryantas. Serce Pallini zabiło mocniej na widok tego pierwszego.
Bojąc się o jego życie, poprosiła o pomoc jedną z dworzanek. Ta przekupiła sługę Dryantasa, żeby uszkodził jego rydwan i uniemożliwił mu zwycięstwo. Spisek jednak wyszedł na jaw i rozwścieczony Sithon postanowił spalić córkę żywcem na stosie. 
Kiedy jednak podłożono ogień, z jasnego nieba spadła ulewa, która natychmiast go ugasiła. 
Król postanowił uszanować wolę opatrzności i pozwolił zakochanym wziąć ślub. 
I pomyśleć, że to właśnie dzięki tej romantycznej historii powstała nazwa Sithonia:)

Spójrzcie na ilość plaż rozmieszczonych na zaledwie 40-kilometrowym odcinku!
Nie muszę nawet dodawać, że jakość wody w Grecji znajduje się poza wszelką konkurencją, a na Chalkidiki zlokalizowane jest aż 1/6 wszystkich plaż, które zostały oznaczone  międzynarodowym certyfikatem Błękitnej Flagi. Przyznaje się go kąpieliskom spełniającym najwyższe kryteria w zakresie ochrony środowiska, bezpieczeństwa i infrastruktury. 
Na samym półwyspie Chalcydyckim miejsc oznaczonych Błękitną Flagą jest aż 89!
Nie dość, że na każdym kroku możemy znaleźć piękne plaże odpowiadające naszym gustom, to jest jeszcze jeden dodatkowy atut przemawiający za wypoczynkiem w tej bajkowej scenerii. Wszystkie wejściówki na plaże są darmowe:)
Trzeba jedynie zapłacić za leżak i parasol, ale kwoty są naprawdę niewielkie. 
Na Sithonii "zaliczyliśmy" kilka plaż, ale ja po wstępnym rekonesansie  najchętniej wracałam na plażę Karidi, gdzie oprócz prażącego słońca mogłam relaksować się w cieniu drzew sosnowych, a piasek w tym miejscu jest gładki jak nigdzie indziej:)
Jednym słowem na Sithonii aż roi się od ilości bajkowych plaż oraz turkusowej wody i  uwierzcie mi na słowo: każda z nich zasługuje na miano "greckie Karaiby". 
Zapraszam Was więc na krótki przegląd kilku miejscówek, w których leniuchowaliśmy na maksa i zażywaliśmy słonecznych oraz morskich kąpieli:)



Karidi Beach /moja faworytka/ leży nieopodal miejscowości Vourvourou i jest jedną z najpopularniejszych i najchętniej wybieranych plaż w całej Sithonii. 
Plaża podzielona jest na kilka części. Szeroka na kilkaset metrów plaża główna oraz  malownicze i wąskie zatoczki - sprawiają, że  każdy może znaleźć własną, intymną przestrzeń.
To co wyróżnia Kardidi na tle innych plaż, to piasek o charakterystycznej pudrowej konsystencji, który w słońcu połyskuje niczym brokat i jest gładki jak aksamit.  
Woda przy brzegu nie przekracza wysokości talii , więc jest idealnym rozwiązaniem dla mniej wprawionych pływaków i dzieci. 
Przy samej plaży nie ma żadnych większych punktów gastronomicznych, ale zawsze kursuje  jakiś sprzedawca z zimnym piwem i przekąskami. Bary i restauracje znajdują się w odległości krótkiego spaceru. 
Na plaży znajduje się dużo drzew sosnowych, w cieniu których można schronić się przed słońcem. W pobliżu jest także cypel, pełen malowniczych zatoczek i skałek. 
Istnieje duże prawdopodobieństwo, że w folderach turystycznych reklamujących plaże Chalkidiki duża ilość zdjęć pochodzi właśnie stąd. 
Z tego miejsca możemy również podziwiać owiany legendą i osnuty notoryczną mgłą szczyt góry Athos.

A kuku:)
W tle góra Athos. Niestety nie zaszczyciła mnie ukazaniem swojego oblicza w pełnej krasie:)

Znakiem rozpoznawczym plaży Orange Beach jest wyciśnięta w skale muszla. Oprócz głównej plaży na wielu kilometrach linii brzegowej można znaleźć mnóstwo malowniczych, piaszczystych zatoczek. Część z nich jest trudno dostępna i można się do nich dostać wspinając po skałkach lub tylko od strony morza. 
Każdy może tutaj odkryć dla siebie prywatną plażę, by w samotności móc delektować się ciszą i spokojem. Liczne skałki idealnie nadają się do słonecznych kąpieli. Na prawo od plaży głównej znajduje się kamping oraz plaża dla nudystów, którzy dzielnie integrowali się z pozostałymi plażowiczami:)
   


Czy do szczęścia potrzebny jest człowiekowi drogi apartament, skoro mieszka się w takiej scenerii?

Oto i gospodarz tej nadmorskiej posiadłości. Pozwolił mi rozgościć się u siebie na tarasie:)

Mniam, mniam - arbuz zerwany na tutejszym polu smakuje wybornie:)
Chodzące przekąski:)


Klimat plaży Kalamitsi chyba najbardziej kojarzy mi się z Karaibami lub Hawajami:) Miejscowość położona jest praktycznie na samym końcu przylądka Sithonia i podobno  znajdują się tutaj  bardzo dobre restauracje. Nie spożywałam,  więc nie mogę potwierdzić ani zaprzeczyć. 
Jedno jest pewne - na każdym kroku czuć w tym miejscu gorące, greckie klimaty. 
I pomyśleć, że jeszcze nie tak dawno do Kalamitsi docierała niewielka ilość turystów. Obecnie  miejscowość jest jednym z popularniejszych kurortów na Chalkidiki dysponujących ogromnym zapleczem turystycznym.


Aloha:):)
Palemki co prawda brak, ale i tak smakuje wybornie:)

Murowane kapliczki są wszędzie.
W takim miejscu życie staje się jeszcze piękniejsze:)
Z plaży można udać się na spacer pośród gajów oliwnych i podziwiać okolicę z góry.


Pasące się kozy w Grecji to codzienność. Niestety wychodzą na drogę w najmniej oczekiwanym momencie.

Moi Drodzy:):):)
pozdrawiam Was bardzo serdecznie 
i dziękuję za wszystkie pozostawione komentarze.
Życzę Wam, żeby promyczki naszej Polskiej Złotej Jesieni
świeciły w naszych sercach jak najdłużej:):)

Grecja - Chalkidiki /Sithonia/ - wrzesień 2018

38 komentarzy:

  1. To nie jest miejsce, w którym mogłabym spędzić więcej niż jeden dzień, który zdecydowanie by mi wystarczył. Natomiast obudziłby się we mnie szwendacz. Athos powiadasz. Skoro się nie ukazał, należałoby się doń zbliżyć ;)
    Lubię grecka przyrodę, naprawdę olśniewa mnie ten kraj.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeden dzień?!
      Toż to jest raj na ziemi. Wiem, że nie lubisz się wygrzewać w słońcu. Ja też za tym nie przepadam, ale spacerowanie wśród gajów oliwnych i lasów piniowych jest jak najbardziej przyjemne.
      Dzisiaj pokazałam tylko plaże, ale półwysep Chalkidiki obfituje w moc innych atrakcji, o których będę pisać.
      Do "Athosa" nie można się już bardziej zbliżyć, no chyba że ze statku. Góra była bardzo blisko, tylko jest ciągle zasnuta mgłą. Rzadko kiedy można zrobić dobre zdjęcie - niestety:(

      Usuń
    2. Miałam na myśli właśnie plażowanie – o jak Ty dobrze wiesz, co mi po głowie chodzi. ;) Czekam na następne relacje!
      A można wejść na tę górę?

      Usuń
    3. Oj nieładnie. Nie uważałaś na dzisiejszej lekcji:)
      Na górę Athos mogą wchodzić tylko mężczyźni i to w określonej ilości dziennie.
      Kobiety w ogóle nie mają wstępu na teren Republiki Mnichów, więc raczej nie uda Ci się zdobyć tego szczytu.
      No chyba, że czmychniesz gdzieś boczkiem:):)

      Usuń
    4. Ano nie odrobiłam, ale czegoś nie zrozumiałam. Hmmm zdobyć szczyt zakazany, to by dopiero było! :D Ale ja jestem z tych, co zawsze pytają o pozwolenie, więc pewnie skończyłoby się na tym, że mąż by szczyt zdobył.

      Usuń
  2. Zdecydowanie są to moje klimaty i mogłabym tam spędzić chociażby i pół roku:)
    Marta.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szczególnie zimą - nie uważasz?
      Kiedy u nas plucha i zawierucha, tam jest co najmniej 15 stopni ciepła:)

      Usuń
  3. O rany...to jest idealne miejsce na leniwe wakacje:D
    pozdrawiam serdecznie znad filiżanki kawy:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Pięknie. Naprawdę pięknie. Po prostu raj na ziemi:)
    Pozdrawiam:)
    K.

    OdpowiedzUsuń
  5. Nie miałabym nic przeciwko wypoczynkowi w takiej scenerii. :)

    OdpowiedzUsuń
  6. No nie! Ten krab pustelnik wynagrodził mi wszystkie trudy i spadki nastroju dzisiejszego dnia! Jest obłędny i mam nadzieję, że to do mnie się tak uśmiecha.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Krabik ewidentnie puszcza do Ciebie oko:):)
      Co ja miałam z tym stworzeniem. Obserwowałam go chyba z pół godziny jak się wychylał i chował.
      Miałam nadzieję, że wyjdzie ze swojej chałupy a ja zwinę muszlę.
      Niestety okazał się sprytniejszy ode mnie:)

      Usuń
    2. Chciałaś mu zajumać domek! Tak się nie robi!

      Usuń
  7. Jakiś czas temu wspominałam Ci, że Chalkidiki to idealne miejsce na wakacyjny wypoczynek.
    Tam jest przepięknie co widać na Twoich wspaniałych zdjęciach. Twoi chłopcy uwielbiają kąpiele morskie i czują się w wodzie jak ryby. Droga Mario, bardzo dziękuję. Moje wspomnienia znowu odżyły.
    Serdecznie pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak Łucjo, pamiętam Twoje rady. Zresztą ja bardzo często do Ciebie zaglądam, kiedy planuję jakąś podróż.
      Twoje posty to niewyczerpane źródło wszelkiej wiedzy:)
      Serdecznie pozdrawiam:)

      Usuń
  8. Zaraz powróciły mi wspomnienia z naszego pobytu w Grecji. Piękne miejsce na spędzenie urlopu.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo polubiłam Grecję, a może nawet pokochałam:)
      Na pewno tam jeszcze kiedyś wrócę. Bardzo chciałabym zobaczyć Meteory.
      Serdecznie pozdrawiam:)

      Usuń
  9. Odpowiedzi
    1. Mnie też kusiła, kusiła, aż w końcu skusiła:)
      No i przepadłam:)

      Usuń
  10. To prawda la vie est belle... ale to dzięki nam samym, tym wszystkim, którzy to piękno w sobie mają...
    Buziak :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację Ewo. Czasami mimo niezbyt sprzyjających zewnętrznych okoliczności, trzeba udać się w głąb siebie i wydobyć to, co jest w środku najlepsze i najpiękniejsze:)
      Gorzej, jeśli ktoś zastaje tam zupełną pustkę:(
      Serdeczności Ewo:):)

      Usuń
  11. W takim klimacie taki domek jest super, chyba że jakieś zwierzaki wchodzą, nie znam się. Pięknie tam... jak ja bym chciała wskoczyć do zdjęcia i tam pozostać aż do wiosny :D
    Jeszcze sobie poczytam, dziś upajałam się fotkami :D
    Pozdrawiam :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Raczej żadne, groźne bestie nie występują na Chalkidiki:) więc spokojnie można sobie pomieszkiwać w takim miejscu:)
      Budzisz się rano i jest pięknie, zasypiasz i też jest pięknie.
      Myślę jednak, że temu Panu przeszkadza duża ilość turystów szwędających się ciągle pod "domem".
      Ja też mogłabym zostać na Sithonii do samej wiosny - nawet w namiocie:)
      Pozdrawiam serdecznie:)

      Usuń
  12. Grecja - jako cel wakacyjnych wojaży kusi mnie od dawna. Co prawda nie lubię gorąca i wylegiwania się na plaży, ale jak wiadomo zawsze można znaleźć sobie inną formę wypoczynku, a tam jest tak wakacyjnie właśnie. Odnoszę wrażenie, że przez cały rok. Bardzo mile wspominam wycieczkę po Grecji, Kretę, Cypr. Przez Półwysep Chalcedycki jedynie przejeżdżałam. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też nie przepadam za leniuchowaniem na plaży, więc zazwyczaj udaję się na "obchód" okolicy:)
      W Grecji byłam po raz pierwszy, ale na pewno nie ostatni. Bardzo spodobał mi się ten kraj i pewnie jeszcze kiedyś tutaj wrócę. Marzę o zobaczeniu Meteorów.
      Serdecznie pozdrawiam:)

      Usuń
  13. Zachęciłaś mnie do odwiedzenia Grecji.
    Kurcze, te plaże są bajkowe i rzeczywiście wyglądają jak Karaiby:)
    Monika.

    OdpowiedzUsuń
  14. Jak cudnie <3 W takim miejscu można zapomnieć o całym świecie i tylko delektować się pięknem przyrody, ciepłem słońca i chłodem wody :D Gdyby tak można było się teleportować zimą w takie cudne miejsce :D
    Pozdrawiam ciepło, Agness:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokładnie. Wszystkie troski odchodzą wtedy na bok - jak to na wakacjach:)
      Patrząc dzisiaj za okno, ja też nie miałabym nic przeciwko teleportacji:)
      Serdecznie pozdrawiam:)

      Usuń
  15. Ale pięknie! Mało tego, że widoki jak z Karaibów, to jeszcze jak z Malediwów i Seszeli.
    Dołączam się do wspomnianej wcześniej teleportacji - w grupie fajniej :).
    Pozdrawiam bardzo serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niestety nie byłam na wspomnianych przez Ciebie wyspach, ale skoro tak mówisz - wierzę na słowo:)
      Teleportacja wskazana - przynajmniej do kwietnia:)
      Serdecznie pozdrawiam:)

      Usuń
  16. Moja ulubiona Grecja :)
    Piękne kadry, cudne rodzinne fotki.
    Tęsknie już za Grecją. Mogłabym latać tam każdego lata.:)

    OdpowiedzUsuń
  17. Piękne zdjęcia! My z mężem mamy zamiar w przyszłym roku podróżować ile się tylko da :) W pierwszej kolejności chcemy zwiedzić Polskę. Na https://flexrent.pl/wypozyczalnia-samochodow-lotnisko-warszawa-modlin/ znalazłam wypożyczalnie samochodów przy lotnisku w Warszawie, więc po przylocie chyba wypożyczymy auto. Myślę, ze zwiedzanie dzięki temu będzie dużo przyjemniejsze.

    OdpowiedzUsuń
  18. Super wpis :) Ja jeszcze nie byłam w Grecji i szczerze mówiąc nie wiem kiedy będę.Póki co planuję wypad na Mazury i kanał elbląski rejsy. Zacznę od zwiedzania Polski a później wyruszę za granicę :)

    OdpowiedzUsuń