Kiedy miłość spotyka się ze sztuką - Zamek Boryego w Szekesfehervar

26.10.17

Kiedy miłość spotyka się ze sztuką - Zamek Boryego w Szekesfehervar

"Miłość nie polega na wzajemnym wpatrywaniu się w siebie,
ale wspólnym patrzeniu w tym samym kierunku"

Antoine de Saint-Exupery

Jest takie miejsce na Węgrzech, w którym miłość oraz sztuka tworzą wspaniały team. Powiem więcej - sztuka jest wypadkową wielkiej oraz namiętnej miłości pewnego artysty do równie utalentowanej artystki. Dodam, że uczucie to było obopólne i dotyczyło pewnego małżeństwa. Czy może być coś bardziej wzniosłego i romantycznego? 
Po prostu układ idealny.

Gdy tylko się  o tym miejscu dowiedziałam - nie było już dla mnie innego wyjścia jak tylko  przyjechać tutaj i zobaczyć je na własne oczy. Dziewczyny czy chciałybyście, żeby Wasz ukochany mężczyzna w przypływie wielkiej miłości zbudował dla Was prawdziwy zamek? Ja chyba nie miałabym nic przeciwko temu:)

Brzmi jak bajka, ale jest to najprawdziwsza prawda i już spieszę  pokazać Wam to niesamowite miejsce, w którym magię miłości  oraz namiętności wyczuwa się na każdym kroku.

Kimże więc byli:  ten niezwykły mężczyzna, tworzący  dla swojej ukochanej oazę pełną piękna, artyzmu i romantyzmu oraz Ona - adresatka i muza tegoż artysty.

Jeno Bory /1879-1959/ to rzeźbiarz i architekt, który - UWAGA: przez prawie 40 lat /do samej śmierci/, według własnej wyobraźni oraz własnych projektów tworzył budowlę, mającą być świadectwem swojej nieustającej miłości do żony. Efektem jego kreatywności jest zamek, będący najlepszym przykładem węgierskiej architektury symbolicznej.

Prawda, że niezwykła historia?

Jeno Bory zakupił nieruchomość w 1912 r., a budowę rozpoczął dopiero po I wojnie światowej, kiedy po otrzymywaniu coraz większej liczby zamówień na swoje rzeźby - wszystkie zarobione pieniądze inwestował w budowę.

Początkowo wznosił go osobiście, w późniejszym okresie zatrudniał do pracy okazjonalnych pomocników.

Bory w czasie I wojny światowej zatrudniony był jako artystyczny korespondent wojenny. W latach 1911-1946 wykładał w Akademii Sztuk Pięknych w Budapeszcie, a w ostatnich latach był jej rektorem.

Zamek wraz ze wszystkimi rzeźbami znajdującymi się na zewnątrz, w całości wykonany jest z betonu i został definitywnie ukończony w 1964 r. przez rodzinę artysty.

Ilona  Komocsin /1885-1974/ to malarka, a jednocześnie jego żona Boryego, która wraz z nim realizowała artystyczne wizje, pomysły oraz plany ich wspólnego  dzieła, powstałego w efekcie wielkiej miłości do sztuki, ale przede wszystkim  wzajemnej miłości do siebie. 

Efekty ich prac widoczne są na każdym kroku w postaci rzeźb Jeno oraz obrazów Ilony. 

W ogrodzie zamkowym artysta umieścił tylko i wyłącznie własne prace, natomiast wewnątrz znajdują się poza obrazami jego żony, również prace innych znanych artystów.

  

Po przekroczeniu bramy wejściowej, wchodzę na betonowy podwórzec, który szczerze mówiąc nie robi na mnie jakiegoś spektakularnego wrażenia, a obiekt wydaje się być bardzo maleńki. 

Dopiero znajdując się na terenie ogrodu zaczynam zmieniać zdanie. Czuję się jak Alicja w Krainie Czarów, która  pozostawiając za sobą realny świat  przenosi się do świata fikcji. 

Jak na razie nie widzę przed sobą żadnego białego królika:)

Naprawdę jest tutaj bardzo klimatycznie, no i oczywiście romantycznie. Stosunkowo na niewielkiej przestrzeni zgromadzono bardzo dużą kolekcję rzeźb oraz posągów wykonanych z betonu kwarcowego, a także posadzono sporo różnorakich roślin. Szerokie schody, przy których stoi fontanna, prowadzą na wyższe tarasy w kierunku głównego budynku zamku.

Praktycznie wszędzie porozstawiane są ławeczki, na których  co jakiś czas przysiadam, żeby z różnych perspektyw podziwiać zamek wraz z pięknym otoczeniem.  Na każdym z tarasów można znaleźć coś ciekawego i przykuwającego uwagę.

Drugi taras otrzymał nazwę od słonia stojącego na kuli, który trzyma zamek na plecach pod sklepieniami. Na ścianach krużganków umieszczono malowidła przedstawiające cztery okresy architektoniczne w dziejach ludzkości: grecko-rzymski, chrystianizm, feudalizm i socjalizm.

Wnętrza zamkowe to przepiękna i bardzo bogata galeria sztuki współczesnej w wersji skondensowanej. Po prostu wchodzisz do środka, a Twoja głowa kręci się wokół szyi. Tyle wspaniałych dzieł w jednym miejscu, że nie wiadomo od czego zacząć. Zastanawiałam się czy najpierw powinnam patrzeć na rzeźby, czy też może bardziej skupić się na obrazach namalowanych przez żonę Boryego oraz innych - mniej lub bardziej znanych artystów, takich jak: Janos Fadrusz, Aladar Kriesch, Isvan Csok, Vilmos Aba-Novak.
W pomieszczeniach zamku znajdują się również 3 pracownie  obojga małżonków, galeria sztuki oraz ich prywatne mieszkania /ogółem 30 pomieszczeń/.
  

Jak na prawdziwy zamek przystało jest tutaj oczywiście dziedziniec zamkowy, który mimo niezbyt dużych rozmiarów potrafi przykuć uwagę zwiedzających. 
To wszystko za sprawą krużganków, wzdłuż których ciągną się niezliczone ilości rzeźb oraz malowideł ściennych, przedstawiających dzieje węgierskiego narodu - począwszy od czasów starożytnych do okresu I wojny światowej. 

Bardzo efektownie wyglądają posągi węgierskich władców i innych notabli, umieszczone na samym szczycie zamku. Jeśli ktoś ma ochotę może wejść do góry i pobyć w tym zacnym towarzystwie. 

Budowla ma siedem wież, w tym dwie dostępne dla turystów. Oczywiście  nie muszę przypominać, że widoczki z góry zawsze są imponujące.

Jeśli kiedykolwiek znajdziecie się w okolicach Balatonu, koniecznie wdepnijcie na przedmieścia miasta Szekesfehervar, żeby odwiedzić ten urokliwy kompleks, którego powstanie jest wynikiem dwóch wzniosłych aspektów - sztuki i miłości.

Zamek Jeno Bory czynny jest codziennie od marca do października w godzinach 9.00-17.00
Cena biletu dorośli - 1000 HUF.
Dzieci do 6 r.ż. bezpłatnie.

Dziękuję za wszystkie pozostawione komentarze
 z nadzieją na to, że miłość, sztuka oraz piękno
będą stanowić nieodłączny element naszego życia:)
 

Węgry - Szekesfehervar, wrzesień 2017