Modlitwa Starego Jima

9.10.15

Modlitwa Starego Jima

Nie wiem dlaczego, ale właśnie ten mężczyzna siedzący przy torach kolejowych w Czarnogórze spowodował, że ni stąd ni zowąd przypomniał mi się pewien wiersz. Nie wiadomo kiedy ani przez kogo jest napisany, a nosi on tytuł "Modlitwa Starego Jima".
Autor być może stylistycznie i merytorycznie nie wzniósł się na wyżyny twórczości poetyckiej, ale zapewne niejednokrotnie spowodował, że człowiek czytający te słowa wzniósł się dzięki niemu na wyżyny duchowe własnego ego i być może  po raz kolejny odkrył  swoje własne człowieczeństwo, zagubione gdzieś po drodze.

Ja za każdym razem słuchając lub czytając te słowa nieustannie się wzruszam i jestem przekonana, że nikt nie pozostaje obojętnym  na tę prostą, aczkolwiek bardzo pouczającą opowieść.

Czekam więc na Wasze spostrzeżenia i podzielenie się nimi ze mną.

"Modlitwa Starego Jima"

Duchowny pewien wszedł do Kościoła
I siedząc na balkonie rozglądał się dookoła,
Patrząc, kto z wiernych modli się do Boga,
Lecz nie widząc nikogo, ogarnęła go trwoga.

Wtem drzwi powoli się otworzyły.
Do kościoła wszedł człowiek,
lecz widok jego zdawał się niemiły.
Twarz miał ogorzałą i nieogoloną,
a odzież brudną i zniszczoną.

Człowiek zatrzymał się i klęcząc na kolanach,
z pochyloną głową, krótko westchnął do Pana.
Po czym wstał szybko i z kościoła wyszedł, 
lecz następnego dnia ponownie przyszedł.

Odtąd codziennie do kościoła przychodził.
Zawsze klękał i szybko wychodził.
Duchowny zaś przyglądał się temu,
dziwiąc się bardzo zachowaniu takiemu.

Bojąc się kradzieży, w końcu zatrzymał tego człowieka,
prosząc go, by jeszcze chwilę zaczekał.
Zapytał co tu robi i dlaczego tak szybko z kościoła ucieka.
Mężczyzna odparł, że co dzień rano do pracy wychodzi,
a do kościoła w czasie przerwy przychodzi.

Przerwę na posiłek poświęcam modlitwie,
by zdobyć siłę i pokój w życiowej gonitwie.
W kościele przestać mogę tylko chwilę,
bo fabryka daleko, na jakieś dwie mile.

Zawsze kiedy klękam tutaj na kolana,
Oto, co mówię w modlitwie do Pana:
"Znów przychodzę Panie, by powiedzieć z radością,
jakie to szczęście cieszyć się Twoją miłością.
Dziękuję Ci bardzo, że grzech mój zabrałeś,
łaskę swą i dobroć wielką okazałeś.
Człowiek ja prosty i nędzna modlitwa ma,
lecz myślę o Tobie każdego dnia.
Więc drogi Jezu, oto jestem ja - Jim, sługa Twój,
chcę tylko byś wiedział, żeś Ty Pan i Zbawiciel mój".

Czując się nieswojo, duchowny powiedział,
że bardzo przeprasza, lecz nic o tym nie wiedział
i że przychodzić może każdego dnia i że miła jest Panu modlitwa ta.
Jim się uśmiechnął i tylko rzekł:
Dziękuję bardzo, lecz muszę już iść.
I śpiesznie wstał, by z kościoła wyjść.

Duchowny zaś sam skłonił kolana
i jak nigdy wcześniej modlił się do Pana.
Miłością Bożą poruszony,
oddał Bogu serce jako sługa uniżony.
I z pełnymi łez oczyma,
powtórzył prostą modlitwę Starego Jima:
"Przychodzę Panie, by powiedzieć z radością,
jakie to szczęście cieszyć się Twoją miłością.
Dziękuję Ci bardzo, że grzech mój zabrałeś,
łaskę swą i dobroć wielką okazałeś.
Człowiek ja prosty i nędzna modlitwa ma,
lecz myślę o Tobie każdego dnia.
Więc drogi Jezu, oto jestem ja - Jim, sługa Twój,
chcę tylko byś wiedział, żeś Ty Pan i Zbawiciel mój".

Pewnego razu jednak,
choć cały dzień upłynął.
Ślad po starym Jimie jakby zaginął.
Mijały dni i tygodnie mijały,
pastor zaczął się martwić, czy Jim zdrów i cały.

Do fabryki się udał, by spytać o niego,
lecz zastał go w szpitalu śmiertelnie chorego.
W szpitalu wszyscy o Jima się martwili,
lecz przez niego do Boga bardzo się zbliżyli.

Wszystkie pielęgniarki bardzo się zdziwiły,
pytając dlaczego Jim jest taki radosny i miły.
Przecież ani jedna osoba go nie odwiedziła,
nikt kwiatów nie przynosi, ani listów nie przysyła.

Wyjaśnił wiec wszystkim, że nie wiedzą tego,
iż wierny przyjaciel przychodzi do niego.
Każdego dnia w porze posiłku obok niego siada
i trzymając za rękę, tak do niego powiada:
"Znów przychodzę do ciebie, by powiedzieć z radością,
jakie to szczęście cieszyć się twoją miłością.
Rad jestem bardzo, że grzech mi wyznałeś,
łaskę i miłość Moją zawsze przyjmowałeś.
Myślę o tobie każdego dnia
i każda twoja modlitwa, to radość Ma.
Więc drogi Jimie, oto Jestem Ja
- Jezus Zbawiciel i Przyjaciel Twój,
Chcę tylko byś wiedział, żeś Ty na zawsze Mój".