W moim ogrodzie

8.6.15

W moim ogrodzie

"Pamiętajcie o ogrodach
Przecież stamtąd przyszliście
W żar epoki użyczą wam chłodu
Tylko drzewa, tylko liście"



Ogród stanowi nieodłączny element życia mojego i mojej rodziny, ponieważ tam właśnie spędzamy wszystkie letnie dni. Niech mówią mi, że w mieście żyje się wygodniej i prościej, a ja i tak wiem swoje.

Bo cóż może być piękniejszego od porannej kawusi w ogrodzie 

w otoczeniu śpiewających ptaków i cudownej zieleni?

Wiadomo, każda sroczka swój ogonek chwali. No ale jak tu nie chwalić, skoro wieś jest the best?

Oczywiście, czasem przychodzi krótkotrwały kryzys kiedy ślimaki pożerają kwiaty i warzywa /w tym roku to istny nalot/, coś zniszczy złowroga zima lub po prostu uschnie, bo warunki nieodpowiednie. Ale to tylko chwilowe zniechęcenie, bo gdy nadchodzi kolejna wiosna i zaczyna się kolejny spektakl ogrodowy wszystkie wątpliwości opuszczają człowieka i znowu chce się żyć i planować, planować nowe przedsięwzięcia ogrodnicze.

"Bo z ogrodem jest jak z dzieckiem - trzeba poświęcać mu dużo czasu, uwagi i kochać bezwarunkowo, a wtedy i jedno i drugie rozkwita pełnią szczęścia". 

W tym roku wiosna była łaskawa dla rododendronów i azali. Dużo deszczu, chłodno - dlatego pokazały na co je stać.

Czerwiec i lipiec to dla mnie najpiękniejsze miesiące w ogrodzie - wszystkie kwiaty zaczynają kwitnąć, gotowe do zaprezentowania się z najlepszej strony.

Dla królowej kwiatów rozpoczyna się prawdziwy bal.

a dla mnie podziwianie wszystkich balowych kreacji

Figurki ogrodowe, 

wprowadzają w ogrodzie romantyczny, barokowy nastrój, a w otoczeniu kwiatów wyglądają naprawdę przepięknie. 

Niestety ogród to nie tylko relaks i wypoczynek. Gdy wpada rodzinka z miasta woła: "Ależ Wam się tutaj wspaniale mieszka. Leżaczek, grill, ciasteczko - żyć nie umierać". 

Samo nie rośnie, samo się nie wyplewi i podleje. 

Utrzymanie ogrodu kosztuje dużo pracy i  wysiłku. Ale przede wszystkim  trzeba to lubić, a nawet kochać. Ta praca nie może być wykonywana z grymasem na twarzy, bo rośliny "nie będą chciały z nami współpracować". 

Ja na przykład rozmawiam sobie z moimi roślinkami gdy przy nich pracuję i prawie codziennie po powrocie z pracy robię obchód ogrodu sprawdzając co słychać u moich podopiecznych.

Ogród zaczął powstawać 14 lat temu i ciągle jest tworzony.

Trudno uwierzyć, że zaczynaliśmy od gołej ziemi i ani jednego drzewa.

nasz 2-letni synek pracuje

w wieku 8 lat tylko pozuje

Ciężko byłoby pisać o każdej pojedynczej roślinie, bo są ich setki i muszę przyznać, że po tylu latach "w branży ogrodniczej" całkiem nieźle się na nich znam. 

Jest tylko taki jeden przyjezdny okaz który pojawił się nie wiadomo skąd i nie wiadomo kiedy.  Panoszy się u nas od kilku lat i w tym momencie wygląda właśnie tak.

Chodzi o tę roślinę przed klonem japońskim

Oczywiście poczyniłam kroki, żeby gościa rozszyfrować i okazało się że jest to przybysz rosnący  w Ameryce Północnej i nazywa się szkarłatka amerykańska. 

W lipcu zamiast białych kwiatków pojawiają się soczyste ciemne owoce, niestety w stanie surowym niejadalne. I tak jej się u nas spodobało, że amerykanka zamieszkała na stałe w Polsce. Może jakiś ptaszek lecący do ciepłych krajów zostawił kupkę z prezentem  w naszym ogrodzie. 

W każdym razie jest to miły prezencik i wiele osób pyta o tę rzadko spotykaną w naszych ogrodach roślinę. Owoce tej rośliny używane są jako naturalny barwnik. Amerykanie jedzą ją po uprzednim ugotowaniu lub pieczeniu.

W lipcu zrobię zdjęcie owoców.

Czerwiec ma to do siebie, że rośliny zmieniają się z dnia na dzień. Po każdym powrocie z pracy obserwuję, że są coraz piękniejsze i bujniejsze. Można je podziwiać bez końca. Tylko trzeba umieć  zatrzymać się na chwilę i żyć tą chwilą. Niestety wiele osób tego nie potrafi zrobić. 

Chwila mija i druga szansa może się nie powtórzyć.

Tak samo jest w życiu, dlatego spróbujmy umieć się zatrzymać i znaleźć czas i miejsce, gdzie będziemy mogli zebrać myśli i gdzie nikt nie będzie nas poganiał.

Może ogród, może las, góry czy jeziora? A skoro o lesie mowa, nie może zabraknąć w nim paproci. W moim ogrodzie również. Ja po prostu mam do nich słabość i mam również nadzieję, że służby leśne nie odkryją mojego niecnego procederu przemycania ich z lasu do ogrodu, w którym rosną przepięknie.

Bardzo lubię również funkie. Niestety są one przysmakiem ślimaków

KLONY PALMOWE

Letnie rabaty

W środku powojnik Jan Paweł II, wokół róże krzaczaste, rabatowe oraz ostróżki














Poniżej ścieżka prowadząca do ogródka warzywnego, w którym rośnie wszelka zielenina oraz pozujący do zdjęcia  nasz młodszy synek Piotruś

Uwaga: płot wykonany przez mojego męża

 Ogród składa się w zasadzie z dwóch części, ale o tym już następnym razem w lipcu, kiedy kolejne kwiaty ubiorą się w swoje barwne  kreacje