Jeśli dzieckiem czuć się chcesz - do Alberobello jedź:)

16.12.19

Jeśli dzieckiem czuć się chcesz - do Alberobello jedź:)

"Jeśli myślisz, że przygody bywają niebezpieczne - spróbuj rutyny. 

Ona jest śmiercionośna"

Paulo Coelho

W jednym z moich ostatnich komentarzy obiecałam pewnej sympatycznej koleżance z bloga "Złapać chwile", że w najbliższym poście opowiem o pięknym włoskim miasteczku Alberobello, które odwiedziłam w trakcie naszej ostatniej podróży - co też niniejszym czynię:):):)
Doliną Itrii określa się krasową kotlinę położoną między Bari, Brindisi i Taranto obejmującą jeden z najpiękniejszych fragmentów Apulii z miastami: Alberobello, Locorotondo, Martina Franca i Ostuni. Ze względu na charakterystyczną, białą zabudowę region ten bywa nazywany białą Apulią, a jego największą osobliwością są niewielkie białe domki trulli występujące pojedynczo lub w skupiskach tworzących jedno gospodarstwo. Szczerze mówiąc te charakterystyczne domki przypominają raczej chatki z bajek niż budynki mieszkalne i tak właśnie się tutaj czujemy. Jak w bajce:):):) 
Ich największe skupisko można spotkać właśnie w Alberobello, a cały kompleks został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Trulli są jednopoziomowe, zbudowane z wapienia na planie kwadratu lub koła. Wyobraźcie sobie, że do ich budowy w ogóle nie używano zaprawy!!!
Całość nakrywano stożkowatym dachem układanym z kamieni, a ściany bielono. Na szczycie często stawiano krzyż lub inne symbole, znaczenie których do dziś nie jest jasne. Podstawową zaletą tych maleńkich mieszkań była ochrona przed upałem latem oraz utrzymywanie ciepła zimą.
Istnieją różne teorie dotyczące ich powstawania. Żadna jednak nie jest pewna i całkowicie uzasadniona. Jedna z nich - chyba najbardziej popularna mówi, że zaradni mieszkańcy Apulii unikali w ten sposób płacenia podatków od nieruchomości. Ich domy w razie potrzeby mogły uchodzić za nieukończone - dach można było w razie kontroli zdemontować, a potem szybko założyć z powrotem. Cwaniaczki:)
Zastanawiające jest to, że w innych śródziemnomorskich regionach takie domki nigdzie nie są spotykane, a przynajmniej ja sobie nie przypominam żebym kiedykolwiek widziała podobną architekturę.
A teraz ruszamy  w miasto - albo raczej do wioski smerfów w poszukiwaniu Gargamela, Klakiera oraz pozostałych członków "smerfastycznej" załogi:)

No to Klakiera już mamy:)

Alberobello nazywane bywa sercem doliny Itrii, a pochodzące stąd kadry z domkami trulli znajdziemy w każdym folderze reklamowym południowych Włoch. W sezonie letnim miasteczko jest zalewane przez niezliczone tłumy turystów, więc moja radość jest tym bardziej skumulowana gdy w spokoju i bez zbędnego pośpiechu mogę się delektować kolorowym otoczeniem. 

Centrum miasta wyznacza Largo Martelotta - podłużny plac wypełniony sklepami z pamiątkami, restauracjami i kawiarniami. Mieści się tu również Punkt Informacji Turystycznej. Z placu wychodzi  kilka ulic, które prowadzą do malowniczej dzielnicy Rione Monti, wypełnionej ponad tysiącem przylegających do siebie białych domków. 

Na ich widok nie sposób się nie uśmiechnąć i rzeczywiście poczuć przez chwilę jak w bajce o smerfach:)

Z olśniewającą bielą ścian wspaniale kontrastują szare dachy oraz kolorowe kwiaty stojące przed budynkami lub wspinające się po ścianach. Niektóre z domków nadal są zamieszkane, jednak głównie mieszczą się w nich knajpki, sklepiki z pamiątkami, a nawet hotele. Główną osią Rione Monti jest Via Monte Petrica na końcu której, obok parku miejskiego wznosi się kościół św. Antoniego z Padwy. Na spacer po okolicy warto zarezerwować sobie minimum trzy godzinki i chociaż w Alberobello nie ma praktycznie żadnych zabytków, już samo robienie zdjęć zajmuje mnóstwo czasu. 

Sami wiecie jak to jest - i tu pięknie i tam  uroczo:):)

Alberobello to wymarzony plener do zdjęć - szczególnie kiedy świeci słoneczko:)

Aż trudno uwierzyć, że to spokojne i senne miasteczko w sezonie letnim pęka w szwach:)

Oczywiście każdy dzień zaczynaliśmy od pysznej kawusi i małego co nieco:)

Wstępujemy do kościóła św. Antoniego z Padwy

Smerfetka i Gargamel w wersji max:):):)

Wśród na pozór identycznych domków, jeden z nich zdecydowanie się wyróżnia. Jest to Trullo Syjamskie /Trullo Siamese/, stojący przy ulicy Via Monte Nero. 

Powstał w XV wieku i uchodzi za jeden z najstarszych w mieście. Wyróżnia go podłużna bryła, brak okien, podwójny dach, a przede wszystkim dwa wejścia. Za nietypowym kształtem trulli kryje się ciekawa legenda.

Otóż w domu tym mieszkało kiedyś dwóch braci, którzy zakochali się w tej samej kobiecie. I choć została ona obiecana starszemu, to wyszła za mąż za młodszego. Wspólne zamieszkiwanie całej trójki pod jednym dachem było trudne do zniesienia, zwłaszcza dla starszego z braci, dlatego zażądał od młodej pary by się wyprowadziła. Młodszy odmówił, ale przebudował nieco domek i wykuł drugie wejście. Obecnie w nietypowym trullo znajduje się sklep z pamiątkami. 

Mam nadzieję, że moim dzisiejszym postem zachęciłam Was do odwiedzenia Apulli oraz uroczego i bardzo klimatycznego miasteczka Alberobello. Ja w każdym razie - szczerze  POLECAM!!!!

Wiedziałam, że jeśli kiedykolwiek tutaj dotrę przywiozę se sobą domek trulli - a nawet dwa:)

Bardzo dziękuję za Wasze odwiedziny, komentarze

oraz wszystkie miłe słowa:)

Na nadchodzący tydzień przesyłam moc serdeczności:)

 Włochy /Apulia/ - Alberobello - listopad 2019