Reales Alcazares, czyli Królewskie Pałace i Ogrody w Sewilli

3.8.16

Reales Alcazares, czyli Królewskie Pałace i Ogrody w Sewilli

Do imponującego zespołu Królewskich Pałaców w Sewilli wchodzi się przez Puerte de Leon - Lwią Bramę, sąsiadującą z sewilską Katedrą Najświętszej Marii Panny o której już wcześniej pisałam, a którą ze względu na jej niezwykłe piękno i majestat pokazuję Wam jeszcze raz.

Lwia Brama jako fortyfikacja opasująca Reales Alcazares została zbudowana z XII-wiecznych murów z czasów Almohadów. Na ceramicznej tablicy widnieje ukoronowany lew. 

W Królewskich Pałach możemy zobaczyć pozostałości zamku Almohadów oraz budowle gotyckie, mudejarowe i renesansowe.

Ta mieszanka różnych stylów architektonicznych sprawia, że nie można oderwać oczu od tych wszystkich przepięknych zdobień i form. 

Pierwszym chrześcijańskim władcą, który zamieszkał w mauretańskim alkazarze był zdobywca Sewilli Ferdynand III Święty, a następnie jego syn Alfons X Mądry.

Główny pałac Palacio Mudejar, wznieśli w ciągu dwóch lat /1354-1366/ na rozkaz Pedra I Okrutnego budowniczowie sprowadzeni z Kordoby, Granady i Toledo. Następnie przebudowany przez Królów Katolickich /Ferdynanda i Izabelę/ na przełomie XV i XVI wieku. Poszerzony został przez ich wnuka, cesarza Karola V oraz w XVIII wieku przez Filipa V - pierwszego Burbona na hiszpańskim tronie.

Na Patio de Monteria wznosi się fasada Mudejarowego Pałacu Pedra I. Chociaż był katolikiem nie przeszkadzały mu dekoracje w formie motta dynastii Nasrydów z Granady: "Tylko Allach zwycięża".

Przydomek "Okrutny" nadali mu jego przeciwnicy, zwracając uwagę na fakt licznych zabójstw, jakich dopuścił się w celu utrzymania władzy. Kazał na przykład zamęczyć na śmierć swojego poborcę podatkowego Samuela Halevi w 1361 r. Zarzucano mu również niemoralność i nadmierne uleganie złym wpływom, głównie matki i kochanki.

Pierwszy zamek w tym miejscu wzniósł Abd ar-Rahman III w X w. na gruzach rzymskich i wizygockich budowli, których resztki kryją się głęboko w ziemi.

Palacio Mudejar

Przez bramę w fasadzie Mudejarowego Pałacu wchodzimy na prostokątne Patio de las Doncellas, które w XVI w. w czasach Karola V, otoczono galerią i dobudówkami.

Kilka stuleci wcześniej, w tym właśnie miejscu siedział sobie na tronie mauretański władca, który co roku przyjmował i oceniał urodę składanej mu daniny - w postaci stu panien. Teraz już wiemy skąd brały się te wszystkie piękności "We wspaniałym stuleciu", którego nie oglądałam:) 

Patio de las Doncellas

Muszę Wam powiedzieć, że kiedy patrzę na takie architektoniczne cudeńka - zupełnie tracę głowę i nie mam umiaru jeśli chodzi o fotografowanie tych miejsc. Wpadam w amok niczym Japończyk ze swoim wszechobecnym aparatem.

Zresztą  oceńcie sami jak kunsztownie, precyzyjnie i pięknie wyglądają komnaty, sale oraz  patia w mauretańskich Alcazarach. Wszędzie - nawet wewnątrz budynku słychać szum wody i śpiew ptaków.

W XI wieku, w tych  wspaniale zdobionych komnatach, wśród kwiatowych tarasów i dziedzińców z szemrzącymi fontannami wiedli trochę leniwy, trochę burzliwy żywot władcy taify Sewilli: Mutadid i Mutamid - obaj poeci i miłośnicy sztuk. Pierwszy zapewnił sobie władzę, mordując swego poprzednika Haszida, a dla zachowania świętego spokoju wśród władców sąsiednich taif, kazał skonstruować jego kukłę, którą wystawiał podczas audiencji.

Mutadid sam nie uczestniczył w wojnach z chrześcijanami, lecz wysyłał na wyprawy swoich zaufanych generałów, których następnie mordował a w ich czaszkach sadził kwiatki. Można powiedzieć, że szanował swoich dowódców, gdyż przeznaczał dla nich osobną aleję. Czaszkami mało znaczących i wpływowych wrogów, kazał zdobić tylko tarasy.

Wiem, wiem - ta historia jest okrutna i brutalna, ale niestety również prawdziwa. Tak właśnie wyglądało życie i śmierć w czasach władców absolutnych, gdzie  człowiek nie mógł raczej planować swojej przyszłości.

Jedną z piękniejszych komnat Alcazaru jest Salon de Embajadores - Sala Ambasadorów nakryta rzeźbioną kopułą w pozłacanym drewnie, podtrzymywana przez wsporniki ze złotymi stalaktytami. 

Kopułę - symbolizującą Wszechświat wykonał na zlecenie Jana II /ojca Izabeli Katolickiej/ w pierwszej połowie XV wieku Diego Ruiz. Mury Salonu zdobią ślepe arkady z podkowiastymi łukami w stylu kalifackim i ogromne okna przedzielone kolumienką i ozdobione podkowiastymi łukami.

Do tej pory mogłam tylko w filmach podziwiać tego typu "konstrukcje". Teraz mam przywilej i odczuwam ogromną satysfakcję, że dane jest mi tutaj być, a nawet dotykać i przechadzać się pośród  tych wszystkich mauretańskich komnat i cudownych ogrodów. Niezwykłe uczucie.

Byłam zachwycona kunsztownie  przeszklonym oknem w samym szczycie  dachu

Na pierwszym piętrze Reales Alcazares znajduje się Salones de Carlos V gdzie podziwiać możemy piękne obrazy oraz gigantyczne gobeliny przedstawiające najważniejsze wydarzenia w dziejach Hiszpanii.

Wszystkie ściany salonu wyłożone są  płytkami azulejos.

Wzniesiona na rozkaz Izabeli I Katolickiej Casa de Contraction - Dom Kontraktowy to instytucja kontrolująca handel z Nowym Światem. 

Zachowana do tej pory Kaplica Żeglarzy przedstawia poliptyk wykonany przez Aleja Fernandeza w 1536 r. ukazujący postać Virgen de los Mareantes z rozpostartym opiekuńczo płaszczem nad grupą żeglarzy. Można na nim rozpoznać postacie K. Kolumba oraz zdobywcę Meksyku H. Cortesa. Tłem jest morze i morskie symbole. 

Na dole artysta namalował wszystkie statki, które wówczas wypływały do Indii.

Obraz ten zapoczątkował w Sewilli kult maryjny.  

Z pałacu Karola V udajemy się do zachwycających ogrodów królewskiego Alcazaru - z ponad 170 gatunkami drzew, kwitnących krzewów i bylin. 

Tym miejscem byłam oczarowana do szpiku kości:)

Było późne popołudnie. 

Szemrzące fontanny, śpiewające ptaki, ciepłe promienie słońca przebijające się przez konary drzew palmowych, no i oczywiście cudowna mudejarowa architektura sprawiły, że ciężko było mi opuścić ten bajkowy świat.

Z mojego wewnętrznego letargu wyrwał mnie dopiero ochroniarz trzymający klucze w ręce i chcący zamknąć bramy Alcazaru.

Tak właśnie  wyglądało moje trwanie w "niebycie"

W czasach Karola V Ogród Tańca upiększono kolumnami i dodano rzeźby przedstawiające pląsy nimfy i fauna. Miało to upamiętniać mauretański taniec, którym dwa wieki wcześniej zachwycił się w tym miejscu Czarny Książe /Edward-książe Kornwalii/ tak bardzo, że postanowił przenieść go do Anglii jako Morris dance. Podpatrzony na angielskim dworze przez Francuzów, wkrótce objawił się w Paryżu pod nazwą ballet mauresque, a następnie po licznych przeobrażeniach zaczął święcić triumfy w europejskich teatrach jako balet.

 

W podziemiach królewskiego Alcazaru znajduje się łaźnia, w której codziennie zażywała kąpieli kochanka Piotra Okrutnego - Maria de Padilla.

Piotr I Okrutny za namową matki poślubił młodziutką Blankę de Burbon. Jednak żona nie wzbudzała w nim takich uczuć i żądzy, które były zarezerwowane tylko i wyłącznie dla jego kochanki Marii de Padilla. Blanka nie miała zbyt szczęśliwego życia - mąż ją uwięził, po czym sam uciekł do kochanki. Jedna z legend powiada, że wybranka króla była niezwykle piękna, a dworzanie którzy chcieli zaskarbić sobie przychylność władcy mieli pić wodę, która pozostawała po jej kąpieli.

 My niestety nie skosztowaliśmy tego rarytasu:)

Mam nadzieję, że podobała Wam się dzisiejsza wycieczka po Reales Alcazares, a każdej osobie odwiedzającej Sewillę polecam to piękne miejsce, gdzie niesamowita historia, przeplata się z cudami architektury, stworzonymi przez ludzkie ręce. Gdzie między miłością, a nienawiścią rozciągnięta była bardzo cieniutka nitka. Gdzie życie i śmierć o każdej porze dnia i nocy walczyły ze sobą o palmę pierwszeństwa.
Ja tutaj byłam, cuda te widziałam, zachwyciłam się i nie zapomniałam.
Teraz kolej na Was:)

Spójrzcie na ten bajkowy hotel króla Alfonsa XIII w Sewilli.
Jedna doba kosztuje w nim bagatela 1000 Euro

 

Dziękuję za pozostawione komentarze

i życzę Wam wszystkim cudownych wakacji i udanych wojaży:)